حدود 200 تداخل دارويي شناخته شده سبب بوجود آمدن عوارض سوء در انسان ها مي شوند. اغلب اين تداخالت در يك شرايط خاص کلينيکي مشکل زا مي باشند. در ساليان اخير، مقاالت مربوط به بحث تداخالت دارويي با بيان اهميت موضوع سعي در کمك به داروسازان در حل اين مشکل داشته اند و با دسته بندی تداخالت از نظر اهميت آنها، اولين قدم را در اين مورد برداشته اند. همانطور که مي دانيد اگر دو داروی متفاوت با هم مصرف شوند و يا دارو با غذا استفاده شود ممکن است اثرات متفاوتي نسبت به زماني که يك دارو به تنهايي استفاده مي شود بوجود آيد. البته اين امر در بسياری از موارد مي تواند مفيد بوده و گاهي پزشکان برای افزايش اثربخشي دارو ممکن است از اين ويژگي استفاده نمايند. اما آنچه که مهم است تداخالت نامطلوب و عارضه داری هستند که نه تنها بين داروهای تجويزی، بلکه بين داروهای بدون نسخه نيز ممکن است بروز کنند.
اطلاع از تداخلات داروهای ترکیبی در کنار دانش اصول ساخت ,مواد اولیه, حلالیت ها و تکنیک های ساخت، مکانیسم اثر، و... از مهمترین اصول کاربردی جهت ساخت داروهای ترکیبی می باشد. در زیر به برخی از این تداخلات دارویی اشاره میشود:
- بنزوئیل پروکساید با سالیسیلیک اسید : وجود ناسازگاری غیر از ناسازگار بودن، حضور دو اسید قوی همزمان توصیه نمی شود(لایه برداری شدید پوست).
- بنزوئیل پروکساید با کتوکونازول: فراورده به مرور صورتی و در ادامه قهوه ای می شود(جایگزینی مایکونازول با کتوکونازول)
- بنزوئیل پروکساید با ترتینوئین(تخریب تدریجی ترتینوئین)
- همزمانی حضور دالاسین و اریترومایسین(کدر شدن محلول و ایجاد رسوب) گاها حضور زینک استات کمی مشکل گشا است.
- هیدروکینون در محیط قلیایی اکسید شده و تغییر رنگ می دهد.
- فرمول حاوی بیسموت با تیوپ آلومینیومی(ایجاد خوردگی در تیوپ)
- همزمانی دو فرم آماده ضد آفتاب رنگی و کرم پودر(سیستم ناپایدار شده و دوفاز می شود): نیاز به اصلاح سیستم امولسیفایری دارد.
- کدر شدن و رسوب تدریجی محلول حاوی سولفات روی در صورت استفاده از آب غیر مقطر(آب لوله کشی شهری و کمتر آب جوشیده شده)
- تداخل دیترانول با زینک اکساید(تغییر رنگ به صورتی)
- پابا(پارا آمینو بنزوئیک اسید) با نمک های آهن و عوامل اکسید کننده
- ائوزین با نمک های آهن و عوامل اکسید کننده
- اریترومایسین در محیط های با پی اچ کمتر از پنج و نیم و بیشتر از ده ناپایدار است
